Deze pagina bevat een simpele beschrijving van hoe een Redhat 6.X te configureren als een internet gateway voor thuis of een klein bedrijfje. De instructies zijn erg simpel: speciale gevallen worden hier niet behandeld, en sommige stelling over hoe netwerkadressen gebruikt worden. De belangrijkste stellingen zijn:
root inloggen op je machine. Je weet hoe je RPM's moet
installeren van je Linux cdrom.Als je van boven staande niets weet weet, dan is het waarschijnlijk dat dit document niets voor je is.
Tijdens het installatie proces is er niets specials te doen. Kies simpel een installatie waarvan je denkt dat ie bij je past. Dit document geeft aanwijzingen om alles te installeren wat nodig is om een thuis netwerk te maken, om te voorkomen dat je stellingen maakt over wat geinstalleerd of geconfigureerd is tijdens de installatie. Om zeker te weten dat dingen werken en er geen misverstanden zijn over waar informatie naar toe gaat, alle configuratie wordt gedaan door het direct editten van de configuratie files in tegenstelling tot het gebruiken van een GUI configuratie tool dat bij Red Hat zit. Aan de ene kant zal dit een beetje moeilijker zijn dan het moet zijn; maar aan de andere, zal je je beter kunnen over brengen naar een andere distributie of situatie (zoals, wat als X het niet doet, of als je een server zonder monitor installeert).
De laatste versie van dit document is altijd te vinden op http://www.coastnet.com/~pramsey/linux/homenet.html voor de HTML versie en http://www.coastnet.com/~pramsey/linux/homenet.sgml voor de SGML versie.
Copyright � 2000, Paul Ramsey.
Deze manual mag in zijn geheel gereproduceerd worden, zonder leges, zie onder voor de restricties:
Uitzonderingen op deze regels mogen worden gegeven voor school doeleinden: Vraag het aan de auteur. Deze beperkingen hier zijn om ons de auteurs te beschermen, niet om beperkingen op te leggen voor degenen die het willen leren of uitdragen
Afhankelijk van of je een hub gebruikt of niet, je netwerk structuur zal weinig anders zijn. Ik behandel enkel netwerken met RJ45 bekabeling (dat spul dat lijkt op telefoon kabels) dus geen coax bekabeling. Met coax kan je veel machines aan elkaar koppelen zonder een hub, maar je moet voorzichtig zijn met het termineren van connecties enzo. Als je al een klein beetje van netwerken weet dan is deze uitleg groten deels dubbel.
Als je een hub hebt, dan zou je netwerk er zo uit kunnen zien.
Verbind de eth0 kaart op de Linux computer met de kabel modem of ADSL box door gebruik
van de kabel bijgeleverd door de service provider tijdens de installatie (of een
waarvan je weet dat die werkt in die configuratie. Dit is belangrijk omdat soms
kabel modems graag crossover verbonden willen worden en soms rechtdoor:
de kabel die het bedrijf je heeft gegeven is de kabel die je moet gebruiken.
Verbind de eth1 kaart in de Linux computer met de hub met een rechtdoor kabel.
Verbind alle andere computers met de hub doormiddel van en rechtdoor kabel.
Als je geen hub hebt, kun je nog steeds een computer verbinden met je Linux doos, met een crossover kabel. Je topologie ziet er dan zo uit.
Verbind de eth0 kaart in de Linux box met de kabel modem of ADSL box door het gebruik
van de kabel geleverd door de service provider. Verbind de eth1 kaart in de Linux
box met de andere computer doormiddel van een crossover kabel.
Dit is niet een aanteraden configuratie (in deze configuratie zijn je interne en externe netwerk op het zelfde fisieke adres, en zijn daardoor theoretisch gezien gevoeliger voor een kraak; in werkelijk heid, is het risico erg laag), maar het kan. Je kan er van denken wet je wil.
De Linux kernel bied ondersteuning voor "IP aliasing", wat een ethernet kaart
instaat stelt om twee verschillende IP adressen gelijkertijd te gebruiken. De
standaard kernel die bij Red Hat en Mandrake zitten hebben ondersteuning voor IP
aliasing standaard. Om je gateway in te stellen met maar een netwerk kaart, in alle
volgende code voorbeelden gewoon de eth1 met eth0:0 vervangen.
In een enkele kaart situatie is een DHCP server draaien niet aan te raden.
Plug al je machines en je kabel modem of ADSL box in de hub. Kruis je vingers en ga door.
Ok, nu heb je Linux geinstalleerd op je gateway computer. Je kan zelfs al een van je netwerk kaarten geconfigureerd hebben, en verbinding met het internet ingesteld hebben. Hoewel, we beginnen vanaf het begin en gaan ervan uit dat er nog niets is geconfigureerd.
Log in als root. Alle instructies gegeven in die document nemen aan dat
je ingelogd bent als root.
De Linux kernel verwijst naar je twee netwerk kaarten als eth0 en eth1,
dus dat is hoe ik naar ze ga verwijzen van nu af aan. Het probleem is, welke is
welke? Hier is een "simpele" manier om het uit te vinden, gegarandeerd om
op z'n minst voor 50% van de keren te werken. Leg je computer op de tafel
het moederbord horizontaal en de achterkant naar je toe (net alsof je er
iets
aan gaat doen). De meest linker kaar is eth0 -- je kan het markeren met een
beetje tape. Schrijf nu de fabrikant en het model van beiden op een stuk
papier.
Ok laten we kijken of eth0 en eth1 automatisch herkent worden door de kernel.
Type ifconfig eth0 en ifconfig eth1. In beide gevallen, als de kernel
je kaart heeft herkent, zie je iets als dit (het maakt niet uit dat de cijfertjes een beetje
anders zijn):
eth0 Link encap: Ethernet HWaddr 00:60:67:4A:02:0A
inet addr:0.0.0.0 Bcast:0.0.0.0 Mask:255.255.255.255
UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1
RX packets:466 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
TX packets:448 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:85 txqueuelen:100
Interrupt:10 Base address:0xe400
Als je kernel de netwerk kaart niet herkent zul je iets als dit zien:
eth0: error fetching interface information: Device not found.
Als beide netwerk kaarten zijn gevonden, ga dan naar de volgende sectie. Zoniet lees dan deze sectie.
OK, dus een of beide kaarten worden niet herkent door de kernel. Dit is geen probleem, echt. Wat we moeten doen is de kernel iets precieser vertellen waar hij de kaarten kan vinden. Er zijn een helehoop bochten en draaien, ik ga ze niet allemaal vertellen. Onthoud, als het echt niet gaat kijk dan in de Ethernet HOWTO. Hier kun je veel adviesen vinden.
/proc/pci en het opschrijven van merk en model.Nu je weet wat het model en merk van de eth0 en eth1 is
kan
je naar de
compativiliteits pagina gaan
van de
Ethernet HOWTO
om te kijken of je kaart erbij staat. Kijk naar de aanbevolen driver, en de informatie over
een speciale driver die je kaart misschien nodig heeft. Schrijf het op.
Het is tijd om een configuratie file aan te passen! De file die we gaan
aan passen is /etc/conf.modules. Open deze file in de text editor naar
keuze. Omdat er zo veel mogelijke manieren en combinaties van dingen zijn
om in de file te komen, ga ik mijn eigen gateway als voorbeeld gebruiken. Ik heb een PCI
10/100MB kaart gebaseerd op de VIA Rhine chip, en een plain-jane 10MB NE2000 kloon. Ik gebruik
de 100MB kaart voor het interne netwerk en de 10MB kaart voor het externe netwerk. Mijn
/etc/conf.modules file ziet er zo uit:
alias parport_lowlevel parport_pc alias eth0 ne options ne io=0x300 irq=10 alias eth1 via-rhine
Mijn conf.modules file is zo uitgelegd:
alias eth0 ne) verteld de kernel om de ne driver te gebruiken
voor het eth0 device.options ne io=0x300 irq=10) verteld de ne driver op welk
io adres en irq hij de ISA kaart zal vinden. Als je een ISA kaart hebt zal je waarschijnlijk
zo iets dergelijks moeten gebruiken, verander gewoon de driver naam en de io en
irq informatie voor je kaart.alias eth1 via-rhine) verteld de kernel dat hij de via-rhine
driver voor eth1 moet gebruiken. Omdat mijn eth1 kaar een PCI kaart is, moet
ik geen io en irq informatie meegeven: het PCI subsysteem configureert de kaart automatisch.Je kan kijken in de conf.modules om te kijken of de alias regels goed zijn
ingesteld voor beide kaarten, en de goede optie regels voor al je ISA kaarten.
Je kan al regels hebben in je conf.modules voor elke ethernet kaart die
je hebt geconfigureerd tijdens de installatie.
Als je klaar bent met het editten van de conf.modules, probeer dan ifconfig
eth0 en ifconfig eth1 opnieuw. Je kan enkele waarschuwingen en fouten krijgen
als je met de IO adressen en IRQ's speelt zonder een boekje van de fabriek.
Dus, je was erg slim, je hebt twee identieke netwerk kaarten gekocht voor
je Linux gateway en nu kun je ze niet samen laten werken? Maak je geen
zorgen,
om ze goed te laten werken is gewoon de goede syntaxis gebruiken in /etc/conf.modules.
Bijvoorbeeld, het IO en IRQ nummer zijn ingesteld, en ik ga er van uit dat
je twee dezelfde NE2000 clones hebt gekocht ( een gewone keuze). Dan ziet
je /etc/conf.modules file er zo uit:
alias eth0 ne alias eth1 ne options ne io=0x330,0x360 irq=7,9
De adres opties zijn allemaal gegeven op de zelfde regel, en het eerste nummen
voor elke adres type is voor de eth0, en het tweede voor eth1.
Het "binnen netwerk" is het netwerk waar al je thuis/kantoor machines op willen zitten. Het "buiten netwerk" is een het grote angstaanjagende internet aan de andere kant van je Linux box. Het binnen netwerk is compleet afgeschemd van het buiten netwerk door de Linux box, wat als een gemiddelde sterke firewall dient.
Nu je drivers werken en je eth0 en eth1 kan zien in ifconfig is het tijd
om je interne netwerk in te gaan stellen. Ik neem aan dat je je interne netwerk op eth1
zet en je externe netwerk op eth0.
Je interne netwerk wordt een prive netwerk en zal daarom op een speciaal
gereserveerd netwerk voor interne netwerken zijn: 192.168.1.0. Dit is een
"private Class C network", in het geval dat je indruk wilt maken op je vrienden.
Eerst moeten we zeker weten dat netwerken aan staat. Verander de file /etc/sysconfig/network
en weet zeker dat de volgende regels er in staan:
NETWORKING=yes FORWARD_IPV4=yes
De eerste regel vertelt Linux dat we het netwerk device geactiveerd willen hebben als we opstarten. De tweede regel verteld Linux dat IP forwarding moet worden aangezet. Dit is nodig als we masquerading gaan configureren in Sectie 4.
Alle netwerk interface instellingen voor Red Hat en Red Hat afgeleiden
staan in de files in de directory /etc/sysconfig/network-scripts. Ga naar
de directory en maak een file ifcfg-eth1. Zet het volgende in die file:
DEVICE=eth1 IPADDR=192.168.1.1 ONBOOT=yes
Deze code verteld de netwerk scripts dat eth1 bij het booten moet worden geconfigureerd
en dat ze het een vast Ip adres moeten geven. Activeer je netwerk met de nieuwe
instellingen met het volgende commando: /etc/rc.d/init.d/network restart
Een DHCP server zal automatisch devices op je interne thuis netwerk Ip adressen geven. Dit is erg handig voor mensen met laptops: zij kunnen simpel hun machines in het netwerk pluggen en ze zijn gelijk goed geconfigureerd. Als je geen DHCP server wilt in je interne thuisnetwerk ga dan door naar de volgende sectie.
Eerst moet je kijken of je de DHCP server hebt geinstalleerd. Mount je
Linux CD en installeer de dhcp RPM. Verander nu de /etc/dhcpd.conf file
en zet het volgende (en alleen het volgende) er in:
subnet 192.168.1.0 netmask 255.255.255.0 {
range 192.168.1.2 192.168.1.60;
default-lease-time 86400;
max-lease-time 86400;
option routers 192.168.1.1;
option ip-forwarding off;
option broadcast-address 192.168.1.255;
option subnet-mask 255.255.255.0;
}
Als je je Linux box gaat instellen als een caching domain name server, zet dan de volgende optie er ook bij:
option domain-name-servers 192.168.1.1;
Als je de buiten DNS adressen weet en als je je linux Box niet gaat gebruiken als een DNS server, zet er dan de volgende optie bij, waar x.x.x.x en y.y.y.y zijn de IP nummers van de DNS server:
option domain-name-servers x.x.x.x, y.y.y.y;
Als je een Samba file deling gaat draaien op je Linux box voor je Windows computer, zet er dan de volgende opties nog bij om je Linux box als de standaard Wins en browsing server te gebruiken:
option netbios-name-servers 192.168.1.1; option netbios-dd-server 192.168.1.1; option netbios-node-type 8; option netbios-scope "";
Samba en WINS configureren is ver buiten beschouwing van dit document. Als je een link wilt, start met de SMB HOWTO en ga van daaruit verder.
Er zijn nog steeds een paar stappen. Verander de
/etc/rc.d/rc.local file
en voeg de volgende regels toe aan het einde:
# Set up the broadcast device to support DHCP /sbin/route add -host 255.255.255.255 dev eth1
Windows DHCP clients hebben een speciaal broadcast adres nodig het DHCP antwoord, en dit commando forceert de Linux TCP/IP stack het te produceren.
De volgende stap de is de /etc/rc.d/init.d/dhcpd file eth1 laten gebruiken
als het standaard device. Verander de regel:
daemon /usr/sbin/dhcpd
Met:
daemon /usr/sbin/dhcpd eth1
OK, nu zijn we klaar om DHCP te starten. Start eerst de DHCP server met het
commando: /etc/rc.d/init.d/dhcpd start. Voeg nu het speciale broadcast adres toe met
/sbin/route add -host 255.255.255.255 dev eth1.
Tot slot, we moeten zeker weten dat de DHCP server start als we de
computer
opnieuw opstarten. Sommige RPM packages van de DHCP server hebben geen instructies
om zeker te weten dat de server elke keer start, dus doen wij het met
chkconfig dhcpd on.
Dit commando zorgt ervoor dat RedHat het dhcp opstart script toevoegt aan
de verschillende runlevel directory's onder /etc/rc.d. In de runlevels
3 en 5 (multiuser console en multiuser X) wordt de DHCP server gestart. In de runlevels 0, 1 en 6
(shutdown, single user en reboot) wordt de DHCP server gestopt.
Als je DHCP hebt ingesteld, is het configureren van je client computers erg simpel: Zet gewoon DHCP configuratie aan. Voor Windows computers, houd dit in het open van het "Control Panel" en de "Networking" optie kiezen. Vindt het "TCP/IP" protocol en doe "Configure" Zet "Configure TCP/IP address automatically" aan, sla de veranderingen op en reboot.
Voordat je reboot, kun je het volgende commando op je Linux box intypen: tail -f
/var/log/messages. Dit houd je Linux systeem log continu in de gaten. Als
alles goed gaat, als je je Windows computer her start, zie je een aanvraag voor een IP
adres en je ziet de DHCP server antwoorden. Control-C sluit het tail -f commando
af.
Als je DHCP niet hebt ingesteld, is het configureren nog steeds best simpel. Opnieuw open de "Networking" optie van het "Control Panel", en kies het configureren van het TCP/IP protocol. Je kan je client computers elk adres geven in het 192.168.1.0 netwerk behalve 192.168.1.0 (het netwerk adres), 192.168.1.255 (het broadcast adres) of 192.168.1.1 (je Linux server). Geef nooit twee computers het zelfde IP adres. Zet het "Gateway" adres op 192.168.1.1, zodat het uitgaande verkeer via je Linux gateway gaat.
De IP Masquerading HOWTO heeft erg gedetaileerde informatie over client configuratie in de Configuration Section.
Je Linux box instellen als een cachins DNS server zal je surfsnelheid op het internet (een beetje) verhogen, omdat vaak gebruikte DNS adressen worden opgeslagen in je netwerk en moeten dan niet meer worden opgehaald van buiten af.
Als je interesse hebt in een volledige DNS server, is er een grote hoeveelheid aan complexiteit te leren. Er is een DNS HOWTO verkrijgbaar, en het boek DNS and BIND is een goede en omvattende papieren referentie.
Om je client machines te laten profiteren van de caching server, moeten ze Linux gateway gebruiken als de primaire DNS server. De DHCP directieven gegeven in sectie 3.2.2 is manier om het voor elkaar te krijgen. Als je je client computer met de hand configureerd, kun je de DNS configuratie in het zelfde menu doen als waar je je IP adres hebt ingesteld van de machine.
Om de DNS server te installeren, installeer je eerst de bind RPM,
en daarna
de caching-nameserver RPM. Nu ben je bijna klaar.
Geinstalleerd werkt de caching server goed, maar als je de IP adressen van
de DNS server van je provider weet kan dit de snelheid verhogen. Dit
stel je in door de /etc/named.conf file te veranderen en de volgende
regels toe te voegen na de directory regel (waar x.x.x.x en y.y.y.y de primaire
en secondary DNS server zijn):
forwarders { x.x.x.x; y.y.y.y; };
Deze verandering laat je DNS server eerst kijken bij je ISPs DNS servers voordat hij het internet helemaal oversteekt om te zoeken naar het gegeven adres. De server van de ISPs hebben vaak een grote cache aan DNS informatie en zij kunnen veel sneller antwoord geven dan andere servers.
OK, nu kunnen we de DNS server starten: /etc/rc.d/init.d/named start
Totdat we het buiten netwerk hebben ingesteld zal de DNS dienst niet werken
(sinds hij moet communiceren met andere DNS servers op het internet), maar
we kunnen de basis interne verbindingen testen met het ping programma.
Op een van je client computers, open een terminal (MSDOS) scherm, en type
ping 192.168.1.1. Dit zend een pakketje naar je Linux computer op
reguliere intervallen, en je Linux computer zal de packetjes terug zenden. Als
de dingen goed werken, zou je packetjes terug moeten zien komen.
Nu zijn we klaar om het buiten netwerk te configureren. Soms zal dit moeilijk zijn, dit hangt af van hoe goed je internet provider Linux ondersteunt. Als je problemen hebt is er een ADSL mini-HOWTO welke dingen gedetailleerd verteld over ADSL. Als ik een Kabel Modem HOWTO kan vinden zal ik die ook linken.
Het grootste probleem met buiten connecties is het krijgen van een IP adres.
Sommige internet providers geven statische Ip adressen aan kabel en adsl gebruikers,
en in dat geval is het configureren makkelijk. Hoewel, veel providers nu zijn overgestapt
op dynamische configuratie via (je raad het) DHCP. Dit betekend dat je Linux
computer een DHCP server is op je eth1 interface en een DHCP client op
je eth0 interface.
Veel providers bieden hun diensten aan op niet standaard manier wat aanneemt dat hun klanten Windows gebruiken. Sommige van deze gevallen worden besproken op het einde van sectie 3.3.2.
Als je internet provider je een statisch IP adres heeft gegeven, zit je
goed. Eerst, maak een nieuwe interface configuratie file,
/etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0 en zet er het volgende in:
DEVICE=eth0 IPADDR=x.x.x.x NETMASK=y.y.y.y ONBOOT=yes
Zet bij x.x.x.x en y.y.y.y de waarden die je internet provider je gegeven
heeft. Verander nu de /etc/resolv.conf file en vul de volgende informatie in:
search provider_domain_here nameserver n.n.n.n nameserver m.m.m.m
Het provider_domain zou gegeven moeten zijn door je internet provider.
Vul ook de primaire en secudaire DNS server in de n.n.n.n en m.m.m.m regels.
Als je je Linux doos in hebt gesteld als een DNS server, kun je een regel
toevoegen voor de andere nameservers met: nameserver 127.0.0.1.
Dit zorgt ervoor dat je server eerst de caching server gebruikt voordat hij
de DNS servers van de provider om DNS informatie vraagt.
Als je internet provider DHCP configuratie gebruikt, moet je een nieuwe
interface configuratie file maken, /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0 en er het volgende in zetten:
DEVICE=eth0
BOOTPROTO=dhcp
ONBOOT=yes
Nu kijk je of de dhcpcd client deamon is geinstalleerd op je systeem.
Ga naar je Linux CD en installeerd het dhcpcd RPM package.
Het is tijd om je nieuwe netwerk configuratie te testen. Gebruik gewoon het
commando /etc/rc.d/init.d/network restart. Test nu de connectie naar buiten
met ping. Ping een computer op het internet, zoals www.yahoo.com en kijk
of er iets terug komt.
Je situatie kan verschillend zijn met de erg simpele situatie hierboven beschreven. Hier zijn enkele korte opmerkingen op de verschillende moeilijkheden en links naar meer geautoriseerde bronnen en de adressen van die bronnen. Dank aan John Mellor voor het geven van de links en de aansporing om deze sectie toe te voegen.
Veel ADSL providers (Bell Atlantic, bijvoorbeeld) staan er nu op dat hun nieuwe klanten verbinding maken met de dienst met het "PPP over Ethernet" protocol (PPPoE). Tot nu toe, geven ze een Windows client programma: niet erg bruikbaar voor Linux gebruikers. Gelukkig is PPPoE een simpel protocol en veel krachtsinspanningen zijn er om er Linux ondersteuning voor te krijgen, ze zijn allemaal in het vroege stadium.
Een van de favoriete truuks van netwerk providers is hun dienst aan een unieke hostnaam binden, of zelfs een unieke netwerk kaart. Dit is vermoedelijk om je tegen te houden om verschillende computers in je ethernet poort met een hub (natuurlijk, met het gebruik van Linux en Masquerading krijg je het zelfde effect met betere veiligheid en de kabel maatschappij weet het niet eens!).
Als de provider je een hostnaam heeft gegeven en erop staat dat je je Windows box met die hostnaam instelt om hun dienst te gebruiken, dan moet je zeker weten dat je Linux box deze hostnaam zend als hij vraagt om een adres van de DHCP server.
De Red Hat DHCP client wordt aangeroepen als je het BOOTPROTO om dhcp
insteld
in de interface configuratie file, maar het wordt aangeroepen zonder referente naar een
hostname. Om het programma aanteroepen met een hostname, in Red Hat 6.1, verander de
/etc/sysconfig/network file en verander de regel:
HOSTNAME=
Naar dit:
HOSTNAME=your_isp_assigned_name
Dit zal niet werken in sommige Red Hat varianten. Als het niet werkt,
kijk dan in het /sbin/ifup script en kijk of het het dhcpcd en pump programma
aanroept met de -h $HOSTNAME optie. Als ze dat niet doen, voeg het dan toe,
zodat de aanroep er als volgt uit ziet: /sbin/dhcpcd -i $DEVICE -h $HOSTNAME en
/sbin/pump -i $DEVICE -h $HOSTNAME.
De Road Runner kabel dienst heeft een speciaal login proces wat gedraait moet worden voordat de server gebruikt kan worden. Gelukkig is er een zeer gedetailleerde Linux Road Runner HOWTO verkrijgbaar.
Nu kun je je werk bewonderen. Type ifconfig om al je geconfigueerde devices
te zien. Op mijn gateway computer ziet het er zo uit:
eth0 Link encap:Ethernet HWaddr 00:60:67:4A:02:0A
inet addr:24.65.182.43 Bcast:24.65.182.255 Mask:255.255.255.0
UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1
RX packets:487167 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
TX packets:467064 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:89 txqueuelen:100
Interrupt:10 Base address:0xe400
eth1 Link encap:Ethernet HWaddr 00:80:C8:D3:30:2C
inet addr:192.168.1.1 Bcast:192.168.1.255 Mask:255.255.255.0
UP BROADCAST RUNNING MULTICAST MTU:1500 Metric:1
RX packets:284112 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:1
TX packets:311533 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:37938 txqueuelen:100
Interrupt:5 Base address:0xe800
lo Link encap:Local Loopback
inet addr:127.0.0.1 Mask:255.0.0.0
UP LOOPBACK RUNNING MTU:3924 Metric:1
RX packets:12598 errors:0 dropped:0 overruns:0 frame:0
TX packets:12598 errors:0 dropped:0 overruns:0 carrier:0
collisions:0 txqueuelen:0
Zie dat het eth0 interface een fantastisch buiten IP adres heeft en het eth1
adres is een prive intern adres.
Je kan naar de netwerk routes kijken door het typen van het route commando. Op mijn
gateway computer ziet het er zo uit:
Kernel IP routing table Destination Gateway Genmask Flags Metric Ref Use Iface 255.255.255.255 * 255.255.255.255 UH 0 0 0 eth1 192.168.1.0 * 255.255.255.0 U 0 0 0 eth1 24.65.182.0 * 255.255.255.0 U 0 0 0 eth0 127.0.0.0 * 255.0.0.0 U 0 0 0 lo default 24.65.182.1 0.0.0.0 UG 0 0 0 eth0
Hier zien we dat het buiten netwerk is ingesteld en ook het binnen netwerk. Het locale device is ingesteld, het speciale broadcast adres is ingesteld, en de standaard route wijst naar de gateway van de internet provider. Perfect!
Nu je het buiten en binnen netwerk hebt. Alles wat nog nodig is is de deur tussen die twee openen. Eerst, moeten we zeker weten dat dat er geen monsters van buiten naar binnen komen.
Een van de nadelen van het permanent online zijn met ADSL of Kabel is dat je computer wordt bloot gesteld aan potentiele security bedreigingen 24 uur per dag, 7 dagen in een week. Linux gebruiken als gateway verlaagt de risico's, omdat het alle andere computers verstopt: in zo verre dat de rest van het internet dat weet, alleen je Linux box is beschikbaar voor connecties. Dit betekent dat je netwerk alleen zo veilig is als je Linux box, dus nu geef ik een paar standaardtips om je computer veiliger te maken.
Eerst, moet je alle slechte mensen buiten sluiten. Om dit te doen, verander
de file /etc/hosts.deny en weet zeker dat het er zo uit ziet:
# # hosts.deny This file describes the names of the hosts which are # *not* allowed to use the local INET services, as decided # by the '/usr/sbin/tcpd' server. # # The portmap line is redundant, but it is left to remind you that # the new secure portmap uses hosts.deny and hosts.allow. In particular # you should know that NFS uses portmap! ALL: ALL
Dit verteld de "TCP wrappers" -- wat 95% van de inkomende
verbindingen
beheert -- om alle verbindingen van alle computers af te wijzen. Dit is
een erg goede
regel! Maar, het houdt je binnen computers ook tegen verbinding te zoeken met je
Linux computer, wat erg lastig is, dus we maken een uitzondering.
Verander de file /etc/hosts.allow en weet zeker dat deze er zo uitziet:
# # hosts.allow This file describes the names of the hosts which are # allowed to use the local INET services, as decided # by the '/usr/sbin/tcpd' server. # ALL: 127.0.0.1 ALL: 192.168.1.
Dit verteld de "TCP wrappers" dat ze verbing naar alle diensten kunnen toestaan van het locale device (127.0.0.1) en van je thuis netwerk (192.168.1.).
Je hebt nu de monsters buiten gesloten, met een sterk hangslot. Als je versperringen en alarm systemen wilt instellen moet je veel gecompilceerder zijn. De Security HOWTO is een goede plek om te starten als je meer wilt leren over hoe je je Linux box veiliger moet maken.
Ok! De voorbereidingen zijn voorbij, dit is waar de magie begint. IP masqueradingn is een van de echte magische diensten die Linux verstrekt. er zijn commerciele producten voor Windows welke het zelfde doen, maar niet zo efficient: een oude 386 kan gelukkig IP masqueradingn diensten verstrekken aan een heel gemiddeld groot kantoor, maar kan niet eens Windows 95 draaien, laat staan het masquerading pakket.
Linux heeft een extreem veelzijdige firewall mogelijkheid, en wij gaan het
gebruiken in de simpelste en meeste grove manier gebruiken. Als je wilt
leren om firewalls te maken als een expert, moet je de
Firewalling HOWTO voor het begrijpen
van de theorie lezen en de
IPChains HOWTO voor instrucies voor de nieuwe ipchains firewall tool welke zit bij de Linux 2.2.X
kernel (en bij uitbreiding Red Hat 6.X). Er is nu ook een erg goede
IP Masquerading HOWTO
verkrijgbaar welke meer details van masquerading bescrijft.
Simpel masquerading configuren is heel erg simpel als je interne en externe
netwerk operationeel zijn. Verander de /etc/rc.d/rc.local file
en
voeg de volgende regels onderaan toe:
# 1) Flush de regel tabellen. /sbin/ipchains -F input /sbin/ipchains -F forward /sbin/ipchains -F output # 2) Stel de MASQ timing in en sta DHCP configuratie pakketjes toe. /sbin/ipchains -M -S 7200 10 60 /sbin/ipchains -A input -j ACCEPT -i eth0 -s 0/0 68 -d 0/0 67 -p udp # 3) Wijs alle forwarding pakketjes af behalve die van het lokale netwerk. # Masquerate die. /sbin/ipchains -P forward DENY /sbin/ipchains -A forward -s 192.168.1.0/24 -j MASQ # 4) Laad forwarding modules voor speciale diensten. /sbin/modprobe ip_masq_ftp /sbin/modprobe ip_masq_raudio
De laatste twee regels voegen de kernel modules in om FTP en RealAudio te laten werken voor de computers in het binnen netwerk. Er zijn andere modules voor speciale diensten welke je kan invoegen als je ze nodig hebt:
/sbin/modprobe ip_masq_cuseeme) /sbin/modprobe ip_masq_irc) /sbin/modprobe ip_masq_quake) /sbin/modprobe ip_masq_vdolive) Nu ben je klaar om masquerading te proberen! Draai het rc.local script met
het commando /etc/rc.d/rc.local en je bent klaar om te gaan! Ga zitten achter
een van je andere computers en probeer om te surfen. Met een beetje geluk
is nu alles
alles kits.
Er zijn een hele hoop dingen die fout kunnen gaan door het gebruik van een simpel document als dit, omdat er veel speciale gevallen zijn. De belangrijkst van mogelijke problemen blijven bij het configureren van het interne en externe netwerk device. Ik probeer antwoord te geven aan mensen met problemen, uitzoeken wat er fout is gegaan en links hieronder toevoegen zodat mensen met speciale problemen hulp kunnen vinden. Je kunt me bereiken op [email protected].
Sommige delen van ICQ werken goed over masquerading. Andere delen
werken helemaal niet goed. Er is een
beta kwaliteit ICQ module in ontwikkeling, hoewel, welke adressen
sommige (maar niet alle) van de gebreken van het draaien van ICQ over masquerading. De README
file in de bron code distributie beschrijft hoe je de module moet compileren. Als je
het hebt gecompileerd en geinstalleerd draai dan het commando /sbin/modprobe ip_masq_icq.