diff(1) en diff3(1)
utility's, welke nodig zijn voor het gebruik van RCS.
Dit document mag geheel of gedeeltelijk, vrij worden gereproduceerd, op voorwaarde dat elk gebruik van dit document conformeert aan de algemene copyrightmelding van de HOWTO-serie van het Linux Documentatie
Project. Zie het bestand COPYRIGHT voor details. Stuur alle klachten,
suggesties en eventuele diversen naar
[email protected], zodat
ik dit document zo volledig en bijgewerkt mogelijk kan houden.
RCS, het revision control system, is een suit programma's dat wijzigingen in tekstbestanden opspoort en gedeelde toegang tot bestanden in werkgroepsituaties beheert. Het wordt in het algemeen gebruikt voor het beheren van broncode modules. Het leent zich ook voor het opsporen van revisies van documentbestanden.
RCS werd geschreven door Walter F. Tichy en Paul Eggert. De laatste versie welke naar Linux werd geport is RCS Versie 5.7. Er is ook een semi-officieel threaded versie beschikbaar. Veel van de informatie in deze HOWTO is afkomstig vanuit de RCS manpages.
RCS bestaat uit het rcs(1) programma, dat de bestandskenmerken
van het RCS archief beheert, ci(1) en co(1),
die bestanden in en uit RCS archieven checken, ident(1), dat
in RCS archieven zoekt naar keyword identifiers,
rcsclean(1), een programma om bestanden op te schonen waaraan
niet meer wordt gewerkt of die niet zijn gewijzigd.
rcsdiff(1), waarmee diff(1) wordt uitgevoerd om
revisies te vergelijken, rcsmerge(1), waarmee RCS branches
worden samengevoegd tot een enkel werkbestand, en
rlog(1), waarmee RCS logmeldingen worden afgedrukt.
Bestanden gearchiveerd door RCS kunnen bestaan uit tekst in ieder formaat,
of binair als het gebruikte programma diff om gewijzigde bestanden
te genereren om kan gaan met 8-bit gegevens.
In bestanden kunnen optioneel identificatiestrings worden opgenomen als
hulp bij het opsporen door ident(1). RCS maakt gebruik van de utility's
diff(1) en diff3(3) om de gewijzigde bestanden tussen
revisies te genereren. Een RCS archief bestaat uit de initiële revisie
van een bestand, welke als versie 1.1 wordt geïdentificeerd en een
serie gewijzigde bestanden, één voor iedere revisie.
Iedere keer dat een bestand vanuit een archief wordt opgehaald (uitgecheckt)
met co(1), gewijzigd, en weer terug in het archief wordt geplaatst
(inchecken) met ci(1), wordt het versienummer opgehoogd, naar
bijvoorbeeld 1.2, 1.3, 1.4, enzovoort voor opeenvolgende revisies.
De archieven zelf staan gewoonlijk in een ./RCS
subdirectory, alhoewel RCS voor de opslag van het archief andere
opties biedt.
Zie de manual page van rcsintro(1) voor een overzicht van RCS.
RCS heeft diff(1) en diff3(3) nodig om de context
diff-bestanden tussen revisies te kunnen genereren.
De suite met diff utility's moet op je systeem zijn geïnstalleerd, en
wanneer je RCS installeert, controleert de software op de aanwezigheid ervan.
Voorgecompileerde diffutils zijn beschikbaar op:
ftp://sunsite.unc.edu/pub/Linux/utils/text/diffutils-2.6.bin.ELF.tar.gzen mirror sites. Als je
diff(1), vanuit de source moet compileren,
het is te vinden op
ftp://prep.ai.mit.edu/pub/gnu/diffutils-2.7.tar.gzen mirror sites.
Je moet op je systeem ook de ELF library's hebben geënstalleerd als je voorgebouwde binary's wilt installeren. Zie de ELF-HOWTO voor verdere details.
Haal de broncode distributie van RCS Versie 5.7 op. Het is beschikbaar vanaf
ftp://sunsite.unc.edu/pub/Linux/devel/vc/rcs-5.7.src.tar.gzen mirrors. Nadat je het archief in de source-directorystructuur hebt uitgepakt, moet je RCS voor je systeem configureren. Dit kun je doen via het
configure script in de source-directory, die je als eerste
uit moet voeren. Hiermee zal een Makefile en een passend
conf.sh voor je systeem worden gegeneerd.
Je kunt dan intikken:
make installwaarmee de binaire bestanden zullen worden aangemaakt. Op een bepaald punt moet je wellicht met
su overschakelen naar root zodat de binaire bestanden
in de juiste directory's kunnen worden geïnstalleerd.
Het programma rcs(1) maakt archieven aan en wijzigt daarvan
de kenmerken.
Een samenvatting van rcs(1) optie is de vinden in de
rcs(1) manual page.
De eenvoudigste manier om voor het eerst een archief aan te maken
is door in de huidige directory een RCS subdirectory aan te maken, en
het archief vervolgens te initialiseren met de opdracht
rcs -i naam_werk_bestandHiermee wordt een archief met de naam
./RCS/naam_werk_bestand,v aangemaakt en verzocht om een
beschrijvende tekstuele melding, maar het deponeert geen revisies in het
archief. Je kunt stricte archief locking respectievelijk in of uitschakelen
met de opdrachten
rcs -L naam_werk_bestanden
rcs -U naam_werk_bestandEr zijn nog andere opties voor het beheren van het archief, instellen van het formaat, en instellen van revisienummer, welke allen worden behandeld in de manual page van
rcs(1).
ci(1) en co(1)ci(1) en co(1) zijn de opdrachten die worden gebruikt
voor het respectievelijk in- en uitchecken van bestanden in/uit RCS archieven.
De opdracht ci(1) kan ook worden gebruikt om een bestand zowel
op te halen uit een archief als in te checken. In de eenvoudigste vorm
vragen ci(1) en co(1) als argument alleen om de naam
van het werkbestand.
ci naam_werk_bestanden
co naam_werk_bestandDe opdracht in de vorm
ci -l naam_werk_bestandcheckt het bestand in met locking geactiveerd en
co -l naam_werk_bestandwordt automatisch uitgevoerd. Dat wil zeggen dat
ci -l
het bestand weer ophaalt met locking geactiveerd.
ci -u naam_werk_bestandcheckt het bestand in het archief, en haalt het weer op met locking gedeactiveerd. In alle gevallen, wordt de gebruiker gevraagd om een logbericht.
ci(1) maakt een RCS archief ook aan als deze nog niet bestaat.
Als je geen revisie opgeeft, hoogt ci(1) het versienummer
van de laatste revisie in het archief op, en voegt hier het gereviseerde
werkbestand aan toe.
Als je een revisie specificeert voor een bestaande branch, moet deze hoger
liggen dan de bestaande revisienummers.
ci(1) zal ook een nieuwe branch aanmaken als je een revisie
van een branch opgeeft die niet voorkomt. Zie de
ci(1) en co(1) man pages voor details.
Voor ci(1) en co(1) zijn diverse opties beschikbaar voor
niet interactief gebruik. Nogmaals, zie de ci(1) en
co(1) man pages voor details.
Het rlog(1) programma levert informatie over het archiefbestand
en iedere revisie die daarin is opgeslagen.
Een opdracht als
rlog naam_werk_bestandzal de versiehistorie van het bestand afdrukken, de aanmaakdatum van iedere revisie en
gebruikers-id's van de auteur en de persoon die
een lock op het bestand plaatste.
Je kunt archiefkenmerken en revisieparameters opgeven die dan kunnen
worden bekeken.
co(1) beheert een lijst met sleutelwoorden van de RCS database
die worden geëxtraheerd wanneer het werkbestand wordt opgehaald.
Het sleutelwoord $Id$ in een document zal
het extraheren naar een string waarin de bestandsnaam, het revisienummer,
de datum dat het werd opgehaald, de auteur, de revisie status, en een
eventuele persoon die een lock op het bestand heeft geplaatst, zijn opgenomen.
Het opnemen van het sleutelwoord $Log$ zorgt ervoor
dat de historie-log van de revisie van het document erin wordt opgenomen.
Deze en andere sleutelwoorden kunnen worden gebruikt als zoekcriteria
voor het RCS archief. Zie de manpage van
ident(1) voor verdere details.
emacs(1) Version Control.De Version Control faciliteit van emacs(1) werkt als een
frontend naar RCS. Deze informatie geldt in 't bijzonder voor
Versien 19.34 van GNU Emacs, die wordt geleverd met de meest gebruikte
Linux distributies. Wanneer met emacs(1) een bestand wordt
gewijzigd dat onder RCS is geregistreerd, zal de opdracht
vc-toggle-read-only (standaard gekoppeld aan C-x C-q)
een bestand in emac's Version Control checken, en vervolgens in RCS.
Emacs zal een buffer openen waarin je een logbericht kunt typen voor opname
in de RCS-log. Wanneer je klaar bent met het intikken van de logregel
typ je C-c C-c om je invoer te beëindigen en verder te gaan
met het incheck proces.
Als je strict locking hebt geselecteerd voor het bestand onder RCS, moet je
weer een lock op het bestand plaatsen om het met emacs(1) te
kunnen wijzigen. Je kunt het bestand uitchecken voor emac's Version Control
met de opdracht % in buffer-menu mode.
Zie voor meer informatie de GNU Emacs Manual en de Emacs info pages.